อาจารย์ปู่ คำผุก อุนาภาค_05
จารย์ปู่คำผุกเมื่อครองชีวิตฆราวาส ยังคงถือศีลปฏิบัติธรรมตามปกติ
ปรากฏชื่อเสียงว่าเป็นผู้มีคุณธรรม คุณวิเศษ ขจรขจายอยู่ตลอดชีวิต
มีผู้เลื่อมใสนับถือเป็นจำนวนมาก
ผู้คนที่อาศัยอยู่ร่วมหมู่บ้านให้ความยำเกรงและเคารพเป็นที่สุด
ด้วยเห็นทั้งความดีและอภินิหารปรากฏอยู่เนืองๆ
ยามมีบุญบ้านหรือทำบุญเรือนใดก็ตาม จารย์ปู่คำผุกมักรับเชิญไปร่วมเสมอ
หลายครั้งแสดงอภินิหารให้ชาวบ้านประจักษ์
อย่างเช่นเมื่อเดินเข้าประตูเรือน ร่างกายจะสูงใหญ่ จนจะต้องก้มตัวลงลอดประตูเข้าไป
เวลาออกก็เดินผ่านประตูด้วยร่างกายปกติ
เรื่องนี้ชาวบ้านเห็นกันเป็นประจำ
ครั้งหนึ่งมีพระเดินทางมาพบแล้วขอให้จารย์ปู่คำผุกสึกให้
เกิดเป็นประเด็นร้อนให้ชาวบ้านพากันสงสัยสอบถาม
พระรูปนั้นได้อธิบายว่า ตนเองตั้งใจบวชไม่สึกจนกว่าจะพบพระอริยบุคคลชั้นสูง
ตราบใดที่ยังไม่พบ จะบวชเพื่อแสวงหาสิ่งที่ตั้งใจนี้ไปตลอด
คราวหนึ่งธุดงค์ขึ้นไปบนเขาฝั่งลาว พบฤาษีบำเพ็ญอยู่ในถ้ำ
ฤาษีถามว่าบวชมากี่พรรษาแล้ว
ตอบไปว่าบวชมานานนับ10พรรษา
“บวชนานปานนี้ ครูบาสวดอิติปิโสได้หรือไม่”
“สวดได้”
“งั้นสวดให้ฟังหน่อย”
พระรูปนั้นสวดอิติโสจนจบได้อย่างถูกต้องแม่นยำ
ฤาษีน้ำตาไหลพราก
“อ้าว..ร้องไห้ทำไม”
“ร้องไห้เพราะสงสารท่าน..บวชมาจนป่านนี้ยังสวดอิติปิโสไม่เป็น”
“สวดผิดหรือ”
“ไม่ผิด..แต่ว่าสวดไม่เป็น เอานะจะสวดให้ดู”
เมื่อฤาษีเริ่มสวด ฟ้าก็มืดครึ้มทันใด
สวดไปไม่กี่จบ ฟ้าก็แลบลมก็แรง
ต่อมาพายุฝนก็บังเกิด ทั้งลมทั้งฝนกระหน่ำอย่างรุนแรงน่ากลัว
ครั้นฤาษีหยุดสวด ฟ้าก็ใสกระจ่างสิ้นลมฝนเป็นปลิดทิ้ง
“นี่..สวดอิติปิโส ต้องสวดให้เป็นเช่นนี้”
หลังจากนั้นจึงได้ถามฤาษีว่า
“ทุกวันนี้ยังมีพระอรหันต์อยู่หรือไม่”
“ยังมี”
“จะหาพบได้ที่ไหน”
“เดินลงเขาและตรงไปทางทิศตะวันออก หมู่บ้านแรกที่เจอ พระอรหันต์มีอยู่ที่นั่น”
“จะรู้ได้อย่างไรว่าคนไหนเป็นพระอรหันต์”
“ไม่ยาก คนนี้แปลกกว่าใคร เป็นคนรูปร่างใหญ่ เหมือนปลาบู่ เป็นคนตาบอด คนนั้นล่ะพระอรหันต์”
พระรูปนั้นอำลาฤาษีแล้วเดินลงเขาตรงไปตามทิศที่ฤาษีชี้บอก
ขณะนั้นอยู่ฝั่งลาว แต่ไฉนเดินเพียงแค่ค่อนวันเท่านั้นก็ทะลุถึงหมู่บ้านท่าสว่าง ซึ่งอยู่ในเขตจังหวัดอำนาจเจริญได้อย่างน่าอัศจรรย์
พระได้ตั้งใจอธิษฐานว่า จะทราบว่าใครเป็นพระอริยบุคคลได้อย่างไร หากไม่มีมีลักษณะพิเศษแสดงให้รู้ ดังนั้นขอให้พบท่านผู้นั้นในท่วงท่านั่งสมาธิ
เมื่อเดินเข้าเขตหมู่บ้าน พบชาวบ้านก็ถามว่ามีใครตาบอด2ข้าง ตัวใหญ่เหมือปลาบู่บ้าง
ชาวบ้านชี้ทางไปบ้านจารย์ปู่คำผุกกันทุกคน
พระเมื่อเดินถึงบ้านจารย์ปู่คำผุก เห็นว่าจารย์ปู่คำผุกกำลังนั่งอยู่บนชานเรือน
นั่งในท่างกำลังทำสมาธิภาวนาดังที่ตนเองอธิษฐานไว้ไม่มีผิด
ยังไม่ได้ส่งเสียงทักทายหรือก้าวขึ้นเรือน
จารย์ปู่คำผุกก็ร้องใส่ก่อน
“โฮ้..ครูบา บวชออกหาพระอรหันต์ หาเจอไหมล่ะ”
นั่นจึงเป็นเหตุให้พระขอให้ฆราวาสจารย์ปู่สึกให้
ด้วยแน่ใจว่าพบแล้วซึ่งพระอริยบุคคลขั้นสูง