เรื่องราวที่ซ่อนอยู่ในภาพเก่าๆ

คนรุ่นนี้คงจะไม่รู้จักชื่อประสิทธิ ศิริบันเทิง

อาประสิทธิเป็นนักเขียนบทละครประจำโรงละครที่ตอนหลังเป็นโรงหนังศาลาเฉลิมไทย
ปัจจุบันถูกรื้อทำเป็นสวนสาธารณะหรือลานอะไรสักอย่างตรงหัวถนนราชดำเนินนั่นแหละ

270409202604_3_14396

อาประสิทธิเป็นคนแต่งเรื่องและเขียนบทละครเป็นอาชีพตั้งแต่สมัยเมืองไทยยังไม่มีหนังไม่มีโรงภาพยนตร์นู่นแหละครับ

อาประสิทธิเคยเล่าเรื่องป้ารวงทอง ทองลั่นทมให้ฟังหลายเรื่อง เช่นว่าก่อนจะมาเป็นรวงทอง ป้าชื่อ”ก้อนทอง” มาก่อน

maxresdefault

และก็ยังเล่าเรื่องเพลงทุ่งรวงทองที่ชรินทร์ นันทนาครขับร้องอีกด้วย

R-8717290-1467237366-3348.jpeg

เรื่องเล่าเกี่ยวกับเพลงทุ่งรวงทอง อาประสิทธิ ได้เล่าให้ฟังระหว่างขับรถกลับบ้าน เจอฝนตกหนักจนขับไม่ไหว ต้องจอดข้างทาง

ระหว่างรอฝนซาอยู่ในรถ ก็เล่าเรื่องโน้นเรื่องนี้ให้ฟังหลายเรื่อง…แต่ผมกลับจำเรื่องเพลงทุ่งรวงทองได้แม่นไม่ลืม

เพลงทุ่งรวงทองประพันธ์เนื้อร้องโดย ป้าชอุ่ม ปัญพรรค์

16092015141416

ขณะที่ป้าชอุ่มกำลังแต่งเนื้อเพลงนี้ พอแต่งไปถึงตรงนี้ก็ติด แต่งไม่ออก

ทุ่ง เอ๋ย ทุ่งรวงทอง
เห็นข้าวออกรวงน่ามอง
ดุจแสงทองสีแห่งศรัทธา
พี่มาได้ยล นฤมลนวลน้องบ้านนา
ถึงจะสวยตามประสา
ก็โสภาเหนือกว่านางใด
…ทุ่ง เอ๋ย ทุ่งรวงทอง
น้ำเปี่ยมอยู่เต็มฝั่งคลอง
เช่นพี่รัก น้องเปี่ยมฤทัย
…………………..”

อาประสิทธิก็เลยต่อให้ว่า
สะพานเชื่อมคลอง
เหมือนพี่กับน้องเชื่อมใจ
ถึงอยู่แสนไกลแค่ไหน
เชื่อมหัวใจให้สมปอง 

หลังจากนั้นป้าชอุ่มก็แต่งต่อจนจบเพลง

ที่เล่ามานี้ไม่มีอะไรซับซ้อนซ่อนเงื่อนหรอกครับ

แค่เล่าให้ฟังเพื่อกันลืม

1395795_631087630276740_287904697_n

ภาพประกอบจากอัลบัม..คุณ Wat Cartoon.
อาประสิทธิ ศิริบันเทิง (คนยืนถือแก้วเหล้า)
ส่วนคนนั่งซ้ายสุดก็เป็น อาสุรินทร์ ปิยนันท์(ผู้แต่งเพลง..อยุธยาเมืองเก่าของเราแต่ก่อน..)
อาสุรินทร์เล่าว่าแต่งเพลงนี้บนรถบัสขณะเดินทางนำคณะไปร้องเพลงที่อยุธยา
มีการปรึกษากันว่าน่าจะแต่งเพลงให้คนอยุธยาฟังสักเพลง และสามารถแต่งเสร็จสมบูรณ์แล้วก็ซ้อมร้องอยู่บนรถก่อนถึงอยุธยาอีกด้วย…..
ถัดมาเป็นคุณจำเริญ บุญเสนอช่างภาพคอลัมน์ทดสอบปืน โดยพนมเทียน ในหนังสือจักรวาลรายสัปดาห์
ต่อมาก็อาสมยศ ทัศนพันธ์
ส่วนคนที่ยืนข้างอาประสิทธิใส่แว่นตาคือบิดาของคุณ Wat Cartoon)

อีกครั้งหนึ่ง..

ไม่แน่ใจว่าเคยเล่าหรือยัง

ราวๆปี ๒๕๑๗-๑๘ อาประสิทธิ ศิริบรรเทิงจัดเลี้ยงวันเกิดที่ร้านไก่ย่างหน้าสนามมวยราชดำเนิน

พาผมไปด้วย ให้นั่งข้าง คอยชงเหล้า(สมัยนั้นเป็นปีชงตลอด ต้องชงให้ผู้หลักผู้ใหญ่บ่อยๆ)

ขณะหนึ่งทุกคนเชียร์กันใหญ่ไปที่ท่านผู้หนึ่งซึ่งนั่งร่วมโต๊ะอยู่เงียบๆ

“เอ่าน่าร้องหน่อยๆๆ”

ท่านก็เฉยอยู่ แต่มีท่าทีกระสับกระส่ายเล็กน้อย ขยับตัวเล็กๆเหมือนเขินๆอะไรประมาณนั้น

อาประสิทธิจึงกล่าวว่า

“เพื่อนฝูงเขาอยากฟัง เอาหน่อยน่า”

ท่านผู้นั้นจึงลุกขึ้นยืน แล้วร้องปากเปล่า

แสนเพลินสุขสมครั้งชมชื่นวารี… เห็นนางหนึ่งมีราศีพริ้งพรายยยย …”

ผมกระซิบกับอาประสิทธิอย่างทึ่ง !!

โอ้โฮ..อาครับ เสียงของอาคนนี้เหมือนสมยศ ทัศนพันธ์เลย

อาประสิทธิเขกหัวผมโป๊ก

พูดยิ้มๆว่า

“ก็นี่แหละสมยศล่ะ”

แชร์ :

ความคิดเห็น

** โปรดแสดงความคิดเห็นอย่างมีวิจารณญาน