ลายมือหลวงปู่หล้า
รูปแรกเป็นลายมือหลวงปู่หล้า เขมปัตโต วัดภูจ้อก้อ มุกดาหาร เมตตาเขียนให้
โดยเขียนใส่กระดาษฟูลแสก๊ปธรรมดาเท่าที่องค์ท่านคว้าได้ข้างๆตัว
เมื่อได้มาก็เอาใส่กรอบแขวนไว้ที่บ้านมานานกว่า ๒๐ ปี
หลวงปู่เป็นผู้มีความเพียรเรื่องเขียนหนังสือ
ลายมือหลวงปู่มีความเรียบร้อยสวยงาม
ด้วยเหตุที่ชอบเขียนหนังสือจึงเป็นผลให้เกิดหนังสืออัตประวัติของหลวงปู่ซึ่งเขียนด้วยองค์ท่านเองทั้งเล่ม
หลวงปู่กล่าวว่า
” คนอื่นเขียนประวัติเฮาอาจผิดพลาดคลาดเคลื่อน ..เฮาเขียนเองดีกว่า “
—-
ครั้งหนึ่งได้เดินทางไปกราบนมัสการหลวงปู่
พอดีกับที่หลวงปู่กำลังอาพาธ
โดยพักรักษาตัวอยู่บนห้องกระจก
ไม่ลงมารับแขกข้างล่างเหมือนเคย
แต่องค์ท่านยังลุกขึ้นนนั่งบนเตียง
มองลงมาด้วยเมตตา
และคว้ากระดาษฟูลแสก๊ปเขียนหนังสือสื่อสารแทนการพูดด้วยปากทีละประโยค
เขียนเสร็จชูขึ้นให้อ่านทีละแผ่น
รวมความแล้วท่านอธิบายว่า
เหตุที่ป่วยเป็นไส้เลื่อน
ก็เพราะกรรมที่เคยทำกับปลาตั้งแต่ยังเด็ก
—
สุดท้ายได้ก้มกราบนมัสการลา
ด้วยไม่อยากรบกวนหลวงปู่อีกแล้ว
หลวงปู่เขียนข้อความใส่กระดาษฟูลแสก๊ปแผ่นสุดท้าย มีใจความว่า
“ให้เป็นสุขทุกถ้วนหน้าอยู่ทุกเมื่อเทอญ”
—
เมื่อเห็นดังนั้น ไม่เกรงใจใครอีกแล้ว รีบเดินขึ้นบันได บุกเข้าไปในห้องหลวงปู่ทันที กราบเรียนหลวงปู่ว่า ขอกระดาษแผ่นนั้น
หลวงปู่จึงเขียนเพิ่มเติมด้านหน้าให้อีกว่า
“ด้วยเดชคุณพุทธัมสงฆ์”
กระดาษแผ่นนี้
กับลายมือนี้
ใครอ่านเมื่อไหร่
เท่ากับได้รับพรจากหลวงปู่หล้าทุกครั้งที่อ่าน
ส่วนรูปที่สองนี้ได้มาโดยบังเอิญ
เพื่อนคนหนึ่งเป็นนักเดินสายพระเครื่อง ไปเจอรูปนี้ที่บ้านใครสักคน เขาทิ้งไว้ไม่ใยดี เพื่อนจึงหยิบเป็นของแถมหลังจากแลกพระอื่นๆกันเสร็จแล้ว
เพื่อนเองก็หาทราบไม่ว่าเป็นรูปใคร
เอามาอวด
เรียกว่าเอาเนื้อมาอวดเสือ
ก็เลยเสร็จเสือ
รูปนี้ท่าจะตกระกำลำบากอยู่นานปี
เห็นแล้วสท้อนใจ
ยับยู่ยี่เลยครับ
นึกเห็นจริงดังเขาว่าไว้
พลอยเมื่ออยู่กับไก่ก็มีค่าน้อยกว่าข้าวเปลือกแค่เมล็ดเดียว
ด้านหลังเป็นคาถาและลายเซ็น เขียนด้วยปากกาหมึกซึม