หลวงพ่อพุธ ฐานิโย

สมัยหนึ่งมีพิธีพุทธาภิเษกเหรียญหลวงพ่อหัวตะพาน นิมนต์คณาจารย์มาร่วมพิธีเป็นจำนวนมาก หลวงพ่อคูณเป็นหนึ่งในนั้น พิธีนี้หลวงพ่อพุธเป็นประธานพิธีฝ่ายสงฆ์ ถึงตอนเสร็จพิธีปลุกเสกกันแล้ว มีการประพรมน้ำมนต์ให้ประชาชนที่มาร่วมพิธีเป็นสิริ หลวงพ่อพุธเป็นผู้ทำหน้าที่พรมน้ำมนต์ ท่านก็พรมให้สาธุชนทั้งหลายไปเรื่อยๆ จนในที่สุดหลวงพ่อคูณก็ลงมาจากอาสนะที่ท่านนั่งปลุกเสกพระ ลงมาทรุดนั่งยองๆท่าถนัด ยกมือไหว้หลวงพ่อพุธ “ขอผมด้วยครับหลวงพ่อ” หลวงพ่อพุธยิ้มชอบใจ “เอากับเขาด้วยเรอะ..เอ้า..เอาๆๆ” ท่านพรมน้ำมนต์ใส่หลวงพ่อคูณ แล้วก็เอาไม้พรมน้ำมนต์ ตีหัวหลวงพ่อคูณเผียะๆๆ..สามที ทุกคนที่เห็นเหตุการณ์พากันยิ้มบ้างหัวเราะบ้างทั้งมณฑลพิธี ภาพและเหตุการณ์แบบนี้ผู้มีวาสนาเท่านั้นจึงจะได้เห็น คนเหล่านั้นมีวาสนา

คุณหมอไพโรจน์ อำพนพิศลย์ เล่าให้ผมฟังว่า ตั้งใจพาครอบครัวและเพื่อนฝูงไปกราบหลวงพ่อพุธแล้วจะเลยไปกราบหลวงพ่อคูณด้วย หลวงพ่อพุธกำลังรับแขกจำนวนมากอยู่วัดป่าสาละวัน ส่วนคุณหมอนั้นเพิ่งมาเป็นครั้งแรก ก็พากันนั่งสงบอยู่ ไม่รู้จะเข้าไปถึงตัวหลวงพ่อพุธอย่างไร นานเข้าๆรู้สึกว่าจะทนไม่ไหว คิดในใจว่าไปกราบหลวงพ่อคูณก่อน แล้วค่อยย้อนกลับมากราบหลวงพ่อพุธใหม่จะดีกว่า หลวงพ่อก็เอะอะขึ้นทันควัน ” พวกเราคนใกล้ชิดกันเองทั้งนั้น ให้โอกาสคนทางไกลก่อนนะ “ หลวงพ่อพุธกวักมือเรียกคุณหมอและคณะเข้าไปหาทันที สนทนากับคุณหมอพอสมควรแล้วก็ให้พระกริ่งคุณหมอ ๑ องค์ ทั้งยังจับหัวคุณหมอเพียงคนเดียวมาเป่าพ้วงๆให้อีกด้วย

เป็นเรื่องเล่าถึงคุณวิเศษของหลวงพ่อพุธ ฐานิโย  สมัยยังเป็นพระครูพุธอยู่วัดป่าแสนสำราญ เมืองอุบลฯ ราวๆปีสองห้าศูนย์กว่านู่น พี่ชายผมคือคุณบรรจง เจนคูณทองคำใบ (เสียชีวิตแล้ว) เป็นผู้เล่าให้ฟัง คุณบรรจงบวชอยู่กับหลวงพ่อพุธ ๑ พรรษา พระอุปัชฌาย์เป็นใคร จำไม่ได้ หลวงพ่อพุธเป็นพระอนุสาวนาจารย์หรือพระกรรมวาจาจารย์ก็จำไม่ได้เช่นกัน ระหว่างนั้น มีพระรูปหนึ่งมาจากที่อื่น เข้าพักอยู่ที่วัดป่าแสนสำราญ ท่านชอบให้หวยชาวบ้าน หลวงพ่อพุธซึ่งเป็นเจ้าอาวาสก็ปราม